YAŞAMA DAİR HERŞEY

Uzun zaman oldu yazmayalı ancak işler o kadar yoğun ki ne yazabiliyorum ne de takip ettiğim blogları okuyabiliyorum. Fakat yazacaklarım aklımın bir köşesinde duruyor ;)

Haftabaşı yemek sonrası şantiyeye gittim ve alanı gezerken birden boynum kaşınmaya başladı. Ayrıca biranda sinir basmaya başladı. En ufak olaya aşırı sinirli tepki vermeye başadım. Ofise gittiğimde ise yüzümün kızardığı ve şiştiğini söylediler. Hemen doktor geldi ve "alerji olmuşsun" dedi. Acilen fist aid'e gidip iğne yaptılar. Hayatım boyunca toplam olduğum iğne kadar iğne yaptılar :) 7 iğne ve serum :) Serumda hayatımda bir ilktir. İğneden korkmuyorum ama ipnenin derimden içeri girmesi fikri beni rahatsız ediyor. O yuzden iğneye asla bakmam. En sonunda doktorlar alerjinin ciddi oldugunu ve hastaneye gitmem gerektiğini söyleyip beni ambulansla hastaneye götürdüler. Bu da hayatımdaki bir ilkti! Ambulansta olmak insanı psikolojik olarak rahatsız ediyor. Vücudumun değişik yerleri önce kızarıp şişiyor sonra iniyor ve her seferinde başka bir yerden alerji tekrar ediyordu. Zaten bu yüzden 7 tane iğne yedim. Hastane dediğime bakmayın. Turkiye'deki en kötü hastane bundan çok daha iyi durumdadır. Yıllardır hiç tamirat görmemiş bir hastane. Ayağım maçta sakatlandığında da buraya gitmiştik ve hepimiz "insan buraya sağlam girer, hasta çıkar" diye düşünmüştük. Hastane şu an baştan restore edilyor ama hizmet verilen bölümler, hasta odalarının hali içler acısı. Birde beni 1 gece o odalardan birinde yatırmak istediler. Çok güldüm tabi ki onlara :) Odalarda hijyen diye birşey yok diyebilirim.

Serumu bitirdikten 1 sonra hastaneden çıktım. Hatta hastaneye gelen diktatör ve güçlü şirin bana oyle bir yere geldiğim için kızdılar. ancak ben o kadar iğne ve o anki halimle bunları düşünecek durumda değildim ki!

Sevgili palyancom da bana kızdı ona geç haber verdiğim ve hastaneye hemen gelemediği için :( Halbuki ilk fırsatta ona haber verdim ama kendimi hep iyi hissettiğim ve ciddi bir durum olmadığı için ilk anda söylemedim. Birde şehirin diğer ucundaki benim bile yolunu bilmediğim hastaneye nasıl çağıracaktım onu ! Kendisi evde çok üzülmüş ve sıkılmış :( Haklı tabi; aynı durumda ben olsam delirirdim herhalde.

Doktorlar daha sonra çok ciddi bir alerji olayı yaşadığımı, eğer o iğneleri olmasam ve biraz geç kalsam alerjinin boğazımı şişirip yutkunmada zorluk çekeceğimi söylediler. Sözler insanı ürkütüyor değil mi? :) Ancak allah'a şükür şimdi iyiyim.

10 günlük ilaç ve diyet verdiler. Çerez, çukulata başta olmak üzere herşey yasak :) Ancak haşlanmış sebze ve et yememde sorun yok! Kaç zamandır kilo vermek istiyordum, bahanesi oldu :)

Neye alerjim oldu bilmiyorum. Her zaman yediklerimi yemiştim. Ben hala şantiyede kimyasal bir maddeden alerji kaptığımı düşünüyorum ama net olarak ne bilemiyorum :( Alerji testi yaptırsam bile her maddenin tek tek test edilmesi gerektiği için bulmak zor olabilir. Ayrıca size ufak bir bilgi; alerjiniz yokken birden çıkabilir ve varken de yok olabilir.

Uzun zamandır işlerden dolayı yazamıyorum ama yazacaklarım hep aklımda :) Evet mayonez kucukken bende abimden cok çektim. Gerçi o Cuneyt Arkın filmlerinin en can alıcı noktalarını üstümde denemiyordu ama her futbol maçında ne zaman onu geçsem bana hep çelme takarak en kazma savunma oyuncularının hareketlerinden örnekler gösteriyordu :) Ne zaman ona çalım atsam kendimi yerde buluyordum :) Bu yuzden bir dönem futbolda çok korkak oynar olmuştum :)

Aklımda kalan en net olay ise bana küçüğüm diye attığın yalanlar :) Solağım diye "sen solcusun seni askere almayacaklar" derdi :) Sonra daha anlattığı pek çok atmasyon olay var fakat aklımda en çok bu olay kalmış :)

Bir defasında evin zilini çalıyor ama içeri girmiyordum. 4-5 defa zili çalıp içeri girmemem sonucunda çok kızmış olacak ki; duvar takviminin metal kısmını ayaklarıma doğru fırlattı, ancak aynı anda korku ile yere eğilince kaşımın ustunde guzel bir yarığım olmuştu :)

Benim hatırlamadığım ama annemin anlattığı diğer bir olay ise; ben küçükken üstüne çıkıp atcılık oynaması :)

Ancak, onun karakalem çalışmasının tamamını kapkara yaptığım zaman kızması (oysa ben onu zenci eli yapmıştım) ve soba kenarında kuruyup, sobanın sıcaklığı ile kızmış olan kot pantolon düğmesini suratına bastırdığım ve 10 gun fantomun kötülük yüzüğünü yemiş gibi dolaşması da ayrı komik olaylardır :)

Şimdi bu yazıyı okusa bana gene "eşş...oğlu hiçbirşeyi de unutmuyorsun" diye bağırır :)

Seni seviyorum canım abicim :)