YAŞAMA DAİR HERŞEY
Friday, March 07, 2008
Görkem Efe'ye Dair Herşey :)
Blog yazmaya başlayacağım dönemde bir blog başlığı bulmam gerekiyordu. Blogda her konuda yazacağımı düşündüğüm için adını "Yaşama Dair Herşey" olarak seçmiştim. Ancak günümüz mevcut durumları artık blogumun ismini "Görkem Efe'ye Dair Herşey" olarak değiştirmem gerekiyor :)
25 Aralık 2007'den beri hayatımız sadece O oldu. Biliyorum sizler benden ve Palyancomdan onunla ilgili, anne babalıkla ilgili cok daha fazla yazı bekliyorsunuz ama bazen onunla uğraşmaktan kendimize zaman bulamıyoruz :) Eee...artık katlanacağız bu tür güzel zorluklara. Insan evlat sahibi olunca böyle düşünmeye başlıyor :) Tatlı zorluklar :)
Tepkileri gün geçtikçe belirginleşmeye başladıkça, bizim söylediklerimize ve hareketlerimize cevap verdikçe yaşadığımız mutluluğu, şaşkınlığı ancak bu deneyimi daha önce yaşamışlar çok iyi bilirler :) Bilmeyenlerde yapsınlar yaşasınlar :) Çünkü anlatmakla bu mutluluğun çerçevesinin ne kadar geniş olduğunu gösteremeyeceğimi düşünüyorum. Kesinlikle yaşanması gerek...
Gün içinde iş dışında tek konumuz O oldu :) Bugun ne yaptı? İşedi mi? Sıçtı mı? Yemek yedimi? Uyudu mu? Huysuzluk yaptı mı? Sorular şu an çok dar ama gördükleriniz çok daha fazlası. Kucağınızda yatarken size bakıp gülümsediği an herşeyi unutuyorsunuz :) O'na tüm gücünüzle sarılmak ve doyasıya öpmek istiyorsunuz. Şu an küçük olduğu için bu derecede abartı bir sevgi onu korkutabilir ya da şaşırmasına neden olabilir ki ben dayanamayıp şapur şupur öptükçe o güzelim gözleri kocaman oluyor ve etrafa şaşkın şaşkın bakıyor :) O'nun bu tatlı halini görünce bu sefer daha fazla öpmek istiyorum :)
Kokusu, teni, bakışı ve size ufakta olsa gülümsemesi...Insanın hayatı çok daha fazla sevmesine yetip artıyor. O andan sonra artık herşeyin O'nun için olduğunu ve O'nun için yaşamak istediğiniz anlıyorsunuz. Geriye baktığınızda "zaten yaşayacağımı yaşamışım, eğlenmişim, gezmişim" diyor ve hayatınızda O'nunla yaşayacağınız mutlulukları, gezmeleri, eğlenceleri beklemeye başlıyorunuz. Gerçi zaten bunları düşünürken düşledikleriniz gerçekleşmeye başlamış oluyor.
Çok anlamlı bakıyor. 2 aylık olmasına rağmen bakışları ile anlatıyor ne hissettiğini ya da ne demek istediğini :) Bu büyüyünce bakışları ile dövecek herkesi belli :)
Bence bunlar iyi gunlerimiz :) Neden mi? Konuşmaya ve yürümeye başlayınca esas zorluk başlıyacak. Şimdi bile geceleri ufak bir sesinde uyanıp ne oluyor diye bakıyoruz (tamam tamam ben uyuyorum palyanco bakıyor - ama arasıra bende uyanıyorum :)) Aslında artık hemen yanına gitmiyoruz. Özellikle bekliyoruz ve uzaktan takip ediyoruz. İleride hareketlenince O'na bir zarar gelmesin diye çok daha dikkatli olacağız. Gerçi burada olayın içine O'na karşı davranışlarımızın O'nun gelişiminde ne kadar etkili olacağı konusu giriyor. O günler bir gelsin o zaman düşünürüz bunları değil mi? :)
Resimlerini artık bloguma koymayı düşünmüyorum. Çünkü nazar değdiğine inancım en üst seviyede. Bu yüzden devamlı geceli okuyorum. Ne zaman bir ortama girsek arkasından buna bir tuhaf haller oluyor :) Insanlar severken bilerek ya da bilmeden nazar değdiriyorlar sanırım! Burada birgun pazarda gezerken Gürcü bir teyze "herkese göstermeyin saklayın" dedi! Bana çok ilginç geldi. "Kadının bir bildiği vardır herhalde" diye düşündüm. Ben çoçuğumu insanlardan saklama olayına karşıyım. Ancak bloguma resim koymak konusu başka!
Görkem Efe'den haberler devam edecek.... :)
25 Aralık 2007'den beri hayatımız sadece O oldu. Biliyorum sizler benden ve Palyancomdan onunla ilgili, anne babalıkla ilgili cok daha fazla yazı bekliyorsunuz ama bazen onunla uğraşmaktan kendimize zaman bulamıyoruz :) Eee...artık katlanacağız bu tür güzel zorluklara. Insan evlat sahibi olunca böyle düşünmeye başlıyor :) Tatlı zorluklar :)
Tepkileri gün geçtikçe belirginleşmeye başladıkça, bizim söylediklerimize ve hareketlerimize cevap verdikçe yaşadığımız mutluluğu, şaşkınlığı ancak bu deneyimi daha önce yaşamışlar çok iyi bilirler :) Bilmeyenlerde yapsınlar yaşasınlar :) Çünkü anlatmakla bu mutluluğun çerçevesinin ne kadar geniş olduğunu gösteremeyeceğimi düşünüyorum. Kesinlikle yaşanması gerek...
Gün içinde iş dışında tek konumuz O oldu :) Bugun ne yaptı? İşedi mi? Sıçtı mı? Yemek yedimi? Uyudu mu? Huysuzluk yaptı mı? Sorular şu an çok dar ama gördükleriniz çok daha fazlası. Kucağınızda yatarken size bakıp gülümsediği an herşeyi unutuyorsunuz :) O'na tüm gücünüzle sarılmak ve doyasıya öpmek istiyorsunuz. Şu an küçük olduğu için bu derecede abartı bir sevgi onu korkutabilir ya da şaşırmasına neden olabilir ki ben dayanamayıp şapur şupur öptükçe o güzelim gözleri kocaman oluyor ve etrafa şaşkın şaşkın bakıyor :) O'nun bu tatlı halini görünce bu sefer daha fazla öpmek istiyorum :)
Kokusu, teni, bakışı ve size ufakta olsa gülümsemesi...Insanın hayatı çok daha fazla sevmesine yetip artıyor. O andan sonra artık herşeyin O'nun için olduğunu ve O'nun için yaşamak istediğiniz anlıyorsunuz. Geriye baktığınızda "zaten yaşayacağımı yaşamışım, eğlenmişim, gezmişim" diyor ve hayatınızda O'nunla yaşayacağınız mutlulukları, gezmeleri, eğlenceleri beklemeye başlıyorunuz. Gerçi zaten bunları düşünürken düşledikleriniz gerçekleşmeye başlamış oluyor.
Çok anlamlı bakıyor. 2 aylık olmasına rağmen bakışları ile anlatıyor ne hissettiğini ya da ne demek istediğini :) Bu büyüyünce bakışları ile dövecek herkesi belli :)
Bence bunlar iyi gunlerimiz :) Neden mi? Konuşmaya ve yürümeye başlayınca esas zorluk başlıyacak. Şimdi bile geceleri ufak bir sesinde uyanıp ne oluyor diye bakıyoruz (tamam tamam ben uyuyorum palyanco bakıyor - ama arasıra bende uyanıyorum :)) Aslında artık hemen yanına gitmiyoruz. Özellikle bekliyoruz ve uzaktan takip ediyoruz. İleride hareketlenince O'na bir zarar gelmesin diye çok daha dikkatli olacağız. Gerçi burada olayın içine O'na karşı davranışlarımızın O'nun gelişiminde ne kadar etkili olacağı konusu giriyor. O günler bir gelsin o zaman düşünürüz bunları değil mi? :)
Resimlerini artık bloguma koymayı düşünmüyorum. Çünkü nazar değdiğine inancım en üst seviyede. Bu yüzden devamlı geceli okuyorum. Ne zaman bir ortama girsek arkasından buna bir tuhaf haller oluyor :) Insanlar severken bilerek ya da bilmeden nazar değdiriyorlar sanırım! Burada birgun pazarda gezerken Gürcü bir teyze "herkese göstermeyin saklayın" dedi! Bana çok ilginç geldi. "Kadının bir bildiği vardır herhalde" diye düşündüm. Ben çoçuğumu insanlardan saklama olayına karşıyım. Ancak bloguma resim koymak konusu başka!
Görkem Efe'den haberler devam edecek.... :)
8 Comments:
Evet herkesler yapsın bunlardan.. yapsınlar ve görsünler.:)) Sakınan göze çöp batar diye bir söz vardır. Kalbini karartma, bir yere giderken Ayet_el Kürsi'yi oku üzerine, Allah'ın izniyle hiçbirşey olmaz. Lakin dediğin gibi bloga kimler girip, çıkıyor bilemezsin. Nazar olmasın kuzucuk.
Yalnız teyselerine özelden bir iki foto gönderiverirsin artık büyüdükçe. Malum elimize doğdu bu minik kuş.:))
FİG; özellikle sakınmıyorum. Herşeyi yaşayacak zamanla.
Resim konusunda palyancom bir ayarlamalar yapıyordu. Kesin sana da bilgi verir :)
Buduur!.:)
ben anımı palyancoya yazdım,oradan okursun ama özelden resim bana da bana da doğal olarak.:))
ben 2. annaneyim.:))
Anını okuyayım bakayım neymiş :) Özelden resimler palyanco tarafından gönderilecek :)
Andy'ciğim, biliyorsun bizde bu yollardan geçtik ve geçmeyede devam ediyoruz.Ukalalık yapmak istemem ama valla bunlar iyi günleriz. Mesela kaka hadisesinde bile çok iyi günleriz. Sen hele bizler gibi yemeye başladıklarında gör birde bu veletleri:))) Bak biz şimdiden okul meselelrine taktık kafayı göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor o günler.
Bence de resimlerini koymayın, hatta onun her yaptığıyla ilgilide çok yakınlarınız hariç olumsuz konuşun. Yese bile yemiyor, güzel uyusa bile üfff hiç uyutmuyor bizi v.s gibi. Ben ne zaman Berili övsem o akşam huysuz bir çocuk olur, ne uyur ne yerdi.
Palyanço'ya ve Görkem Efe'ye çok sevgiler. Koklarız onu biz ana-kız.
Yasemin / Beril; o konulara bir başka konu başlığında değinecektim ama madem sen konuyu açtın hemen söyliyeiym bende bu günlerimiz iyi diyorum :) Dediğin gibi normal yemek yemeye başlayınca sanırım ben yanına yaklaşamam altı değişirken :)
Aynen dediğin gibi ne zaman iyi konuşsak o aksam huysuzlanıyor, hareketleri değişiyor! Bizde hep kötü konusuyoruz beyfendi hakkında :):)
Yaaa, Allah ım nazarlardan saklasın minik kuşuu!! Ben yazamıyorum ya sanki sizde yazmıyormuşunuz gibi geliyor, okuyamamışım güzel yazılarınızı, hemen palyanço ma gidiyorum şimcik:))
Ona da git ama biraz üzüleceksin
:( Tea Dore artık aramızda değil :(
Post a Comment
<< Home