YAŞAMA DAİR HERŞEY

Thursday, March 08, 2007

Bekle bizi Istanbul :)

Palyancomun dediği gibi ay sonunda Istanbul'da olacağız. Yavaş yavaş gidecek olmanın tatlı heyacanı sarmaya başladı beni :) Hatta işe bile kendimi veremiyorum bazen. Fakat hepimiz çok yorulduk.Cadı, doca, ben, kurt, güçlü şirin, diktator. Yabancı bir ülkede kendi ülkeni temsil etmek hele ki Türksen çok daha zor. Çünkü adamlar halen 600 küsur sene onlara hükmetmiş olmamızı sindirememişler. Bunu yurt dışında uzun süre kalınca anlıyorsunuz. Ha...bizim insanımızın hiç mi hatası yok? Çok var çoookk! Rusya ilk dünyaya kapılarını açtığı yıllarda bizim Kapalıçarşı ve Laleli esnafı biranda zengin olmuş ama 2-3 sene içinde hepsi kepenk kapatma noktasına gelmişlerdi! Çünkü doğu blogu ülkelerine bozuk, eksik, kötü mallarla kazıklamışlar. Sonradan kazıklananlar işe uyanınca tüm ticari kesmişler nerdeyse. Bizde Gürcistan'da Türklere karşı olan bu kötü düşünce tarzını değiştirmek için elimizden geleni yapıyoruz ama herşey öyle hemen olmuyor.

Amerika bu ülkeye ufacık bir yardım yapsın hemen olay oluyor fakat biz yepyeni bir havalimanı terminal binası yaptık gene de yaranamadık :( Gerçi bu ülke insanında da Fransız'larda olduğu gibi herşeye bok atma huyu var maalesef. Kendileri beceremiyorlar, yapana da bok atmak için yarışıyorlar. Milliyetçiyiz diye övünürken, bir bakıyorsunuz dunya kupasında Fransa, Almanya, Italya, İngiltere forması giymiş, ellerinde o ülke bayrakları kazanılan maçlardan sonra tur atan tipler var etrafta.

O yüzden biraz daha fazla yorgunuz. Ufak bir ülkede deyim yerindeyse yellensiniz olay oluyor! Hemen gazeteler orada ve klasik basın abartmaları ve yalanları burada daha fazla var. Bazen de politik çekişmelere alet oluyorsunuz birde!

Herneyse o veya bu şekilde 1,5 yıl bitti burada. Artık alıştık buranın insanlarına ve burada yaşamaya...Zaten bizi yoran işlerin çokluğu değil, bu insanlara birşeyleri anlatabilmek, öğretebilmek. Ya 1,5 yıl boyunca hergun aynı konu hakkında uyarılır mı birisi? İşten atsan yerie alacağın ondan çok daha iyi hatta aynı bile olmayacak ki! Yani çözüm değil! Çözüm bizim artık sinirlerimiz alınmış gibi davranmamız :) Ancak yorgunluğu atamıyorsunuz.

İşte bu yüzden daha da özlüyorum ülkemi, yurdum insanımı ve ISTANBUL'u :) 1 yaşında geldiğim bu şehre her uzak kaldığımda yeniden aşık oluyorum :) Gürültüsüne, koşturmasına, pisliğine, trafiğine rağmen seviyorum. En büyük hayalim geçen yazımda yazdığım gibi sahil kasabasında denize nazir bir evde yaşamak olan ben, bu hayalim gerçekleşse bile mutlaka yılda 2-3 defa Istanbul'a gelir ziyaret ederim :) Zaten sanırım en iyisi Istanbul'da yaşamaktansa uzakta olup, özleminin doruğa çıktığı dönemlerde ziyaret etmek. Insan o zaman anlamıyor bütün o keşmekeşi ;)

Şimdi bunu okuyan aile eşrafım kızacak ama ben en çok Teador'u özledim :) O benim ilk evcil hayvanımdı. Palyancom'a hediye olarak yaşgününde almıştım. Palyancom da çalışmaya başlayacağı için 6 aylık iken anneme gönderdik onu. Şimdi en büyük merakım acaba bizi görünce ne yapacak? Sevinecek mi? Yoksa bizi unuttu da herhangi bir yabancıyı gördüğü gibi mi davranacak? Nasıl tatlı ve akıllı bir bilseniz. Eğer köpek alıp evde yetiştirmeyi düşünüyorsanız Labrador Retriewer cinci köpek alın derim. Ancak cinsinin iyi olmasına dikkat edin ;)

Yazımı İzmir'de okurken söylediğimiz bir İstanbul şarkısı ile bitiriyorum:

Salkım salkım tan yelleri estiğinde
Mavi patiskaları yırtan gemilerinle
Uzaktan seni düşünür düşünürüm
İstanbul

Bin bir direkli Haliç’inde akşamlar
Adalarında bahar Süleymaniye’nde güneş
Hey sen ne güzelsin ey kavgamızın şehri
İstanbul

Boşuna çekilmedi bunca acılar
Büyük ve sakin Süleymaniye’nle bekle
Parklarınla köprülerinle meydanlarınla
Bekle bizi İstanbul

Tophanenin karanlık sokaklarında
Koyun koyuna yatan çocuklarınla bekle
Bekle zafer şarkılarıyla geçişimizi
İstanbul

Haramilerin saltanatını yıkacağız
Bekle o günler gelsin, gelsin İstanbul
Sen bize layıksın bizde sana İstanbul
İstanbul

Boşuna çekilmedi bunca acılar
Büyük ve sakin Süleymaniye’nle bekle
Parklarınla köprülerinle meydanlarınla
Bekle bizi İstanbul
posted by ANDY at 3:39:00 PM

13 Comments:

sadece istanbul değil mayonezde sizleri bekliyor burada..iş yerindeki olumsuzluklar, aksilikler umarım bir an önce düzelir ve iyi bir tatil yaparsınız..abişimde çok yoruldu umarım onlarda izin alabilirler..keşke hep birlikte gelebilseydiniz:(((

3/09/2007 11:03:00 PM  

Palyonçoyada bağırdım, geldiğinizde mutlaka haberim olsun :)

şaka bi yana mutlaka bekliyorum ben de

3/09/2007 11:46:00 PM  

yumurcak son yazını yayanlamıyorum ki istemediğin aramalar olmasın ;) Yanlız tanısırken çok komik olacak:
Yumurcak: merhaba ben yumurcak
Andy:merhaba ben andy :)

3/10/2007 12:02:00 AM  

Ya okumuştum ben onu. Olsun yeni postun varmış burda. Hadi bakalım hoşgelişler ola İstanbul'a.

3/10/2007 12:32:00 AM  

teknoloji valla son sürat.:)) müzik yapmışsın. benim maxi gördü de soruyo nasıl yapmışlar diye...
Bu arada bu şiiri ve tabi Edip A. yorumuyla şarkısını çoook severim.

3/10/2007 12:55:00 AM  

fikriminincegulu, bu tur bloglara yapılacak eklemeler için Cadı'ya ve Palyanco'ya sorabilirsin. Anında sana cevap doneceklerdir ;)

3/10/2007 09:47:00 AM  

yumurcak ben adımı gelince söyliyeceğim ;)

3/10/2007 09:48:00 AM  

Yumurcak seni sobeledim ama halen sayfanda "vazgecemediklerine" dair bir yazı yok! Bak hep ebe kalırsın sonra :)

3/10/2007 09:57:00 AM  

oh ohh.. sohbetiniz bol olsun efendim :) benimde corbada tuzum olsun istedim ;)

insallah tanısmak kısmet olacak bu geldiğimizde hem mayonez'cimle hemde yumurcakla :)

bu arada fikriminincegülü icinde elimden geleni yapmaya calısırım ben :)

3/10/2007 12:06:00 PM  

Mayonez, sizin o taraflara geleceğiz. Umarım tanışma fırsatımız olur. Zaten Cadı senin aynı Doca'ya benzediğini nerden görsem hemen tanıyacağımı söyledi :)

3/10/2007 04:37:00 PM  

Mayonez diyorki: cadı densizlik yapmış hahahah:)) birkre o erkek erkek tamam mı ben ona nasıl benzeyebilirim :)))))))))))) bıktım ya o çocuğa tüm okul hayatım boyunca benzetilmekten:))

bak andycim abim şişman gayet şişman göbişli ben az şişman ve onun saçı kısa..onun nüfus cizdanı mavi ve DOCA yazıyor, benimki pembe ve MAYONEZ yazıyor yaa:))))

hem sen gelecek ol ben elime kocaman kırmızı bir leğen alır taksimin göbeğinde bile beklerim beni tanıyabilmeniz için:))

3/10/2007 04:39:00 PM  

Mayonez, sonunda senin resmini gördüm ve haklısın. Hiç abine benzemiyorsun. Tamam kardeş olmanın getirdiği biz benzerlik var ama senin dediklerine katılıyorum aynen :)

3/10/2007 04:40:00 PM  

palyançom canımsın. Benim bu tür teknolojiyle pek alakam olmadığından bkz. teknoloji özürlüsü. benim maxi sorduydu tam ben andy'ye yorum yazarken. Aaa anne bak müzik eklemişler hee. biz de ekleyelim. oğlum bizim nemize gerek. sen kendininkine ekle dedim ona... daha uzatmıyım ben.
öpüyorum sizi.

3/10/2007 09:44:00 PM  

Post a Comment

<< Home