YAŞAMA DAİR HERŞEY

Friday, November 24, 2006

Ben kasabamı istiyorum..!

Adını şuan hatırlamıyorum ama yazılarını severek okuduğum gazeteci, bir yazısında okul yıllarında nasıl idealist olduklarını, iş hayatına girince neler yapacaklarını ancak okul bitipte iş hayatına girince gerçekleri gördüklerini, okulda öğrendikleri ile iş hayatı arasında büyük farklılıklar olduğunu ve idaellerinden nasıl uzaklaşıp bu döngüye ayak uydukduklarını anlatmış ve sonunda bir arkadaşlarının herşeyi bırakıp Bodrum'a yerleştiğini, huzuru burada bulduğunu anlatmıştı. Yazıyı okuduğum zaman aslında benimde aynı durumda olduğumu düşünmüştüm.

İnsan kariyer basamaklarında yükseldikçe sadece maddi yönden rahatlıyor bence. Alım gücü yükseliyor. Belki daha lüks bir yaşam yaşıyor ama sadece bunlar yeterli mi? Para + lüks yaşam? Bunlar insana huzur, sağlık verebilir mi? Kariyer yükseldikçe artan stres ve hata yapmama baskısı altında maddi durumumuz daha iyi olsa ne değişir? Sağlığımızın değeri aldığımız maaşlarla ölçülebilir mi?

Şimdi sizden bu yazıyı okurken herşeyi unutup sadece hayalimi beyninizde canladırmanızı istiyorum :)

Adını bilmediğim ya da koyamadığım bir yer düşünün. Deniz kenarında, sessiz, sakin... Bir kasaba, nüfusu belki de 500'ü aşmayan. Kendinize ait bir ev ve bahçesi. Hemen yürüme mesafesindeki ufacık limana bağlı pancar motorlu taka. Akşamları güneşin batışını izleyebileceğiz bir veranda. Verandayı istediğiniz gibi döşeyebilirsiniz. İster sallanan koltukta oturun, isterseniz hamakta ya da eskilere özlem duyup sedirde. Sebzenizi taze taze bahçeden toplayıp yapın yemeğinizi. Ve sabahları kümesten topladığınız yumurtaları ister sahanda yiyin ister rafadan :)

Pancar motorlu takanıza atlayıp açılın masmavi denizde...Doğanın güzelliğine birde denizden bakın tutarken balığınızı.

Bir süre sonra sıkıcı geleceğini düşünüyor olabilirsiniz. O zaman şimdi iş yerinize dönün. Pazartesi sabah kalkın ve önce trafikle uğraşın, hele araba kullanıyorsanız işe başlamadan sinir ve stres basacak :) Ya o otobüslerde insan konservesi misali işine ulaşmaya çalışan insanlar..? Ofisinize varın ve çalışmaya başlayın. Dünden, geçen haftadan, geçen yıldan farklı ne yapıyorsunuz? Monotonlaşmamış mı iş hayatınız?

Bizi iş hayatının monotonluğunu seçmeye iten faktör ; akşam iş çıkışı gidebileceğiniz yüzlerce mekan!

Ben kasabama dönmek istiyorum. Sevdiklerim, sevenlerim gelsinler yanıma. Oturup sohbet edelim televizyonsuz, cep telefonsuz. Akşam batırıp sabah hepberaber doğuralım güneşi.

Ben kasabamı istiyorum hayalimdeki.
posted by ANDY at 5:06:00 PM

1 Comments:

askım bende geliyorum seninle.. hayalindeki kasabada seninle yasamak...tıpkı simdi olduğu gibi :))

11/27/2006 02:34:00 PM  

Post a Comment

<< Home