YAŞAMA DAİR HERŞEY

Atalarımızdan bize kalmış tüm özlü sözler ve deyimler, yaşanıp, denenip, test edilmiş ve bugun bizlere yanlış yapmayalım diye gelmiş. Ancak gelin görün ki; bazen o sözlerin ne kadar doğru olduğunu bilmenize rağmen uygulayamıyorsunuz :(

Kendimi eskiden beri hep eleştiren, başına kötü birşey geldiğinde bunu hep yaptığı yanlışlara bağlayan birisi oldum. En kötü huyum ise aniden sinirlenmem ve bu sinir sonucu etrafımdakileri kırmam ya da kendi kendime zarar vermemdir. Zarar derken kendime abuk sabuk şeyler yapmıyorum! Etrafımdakileri üzünce haliyle bende üzlüyorum ve kendi kendime kızıyorum. Bunun gibi birşey.

Küçükken fazlaca kinci ve intikamcıydım. Bana sevmediğim birşey yapılınca karşımdakine daha fazlasını yapmak için uğraşırdım. Ancak zamanla bu huyum yüzünden çok sevimsizleştiğimi ve insanların benden uzaklaştığını gördüm. O zamandan beri sevmediğim birşey yapılınca karşımdakine hatırlatmakla yetiniyorum. Evet gene unutmuyorum ama intikam almak çabası içinde de değilim. Sadece o kişi ayı duruma düşünce hatırlatma yapıyorum hepsi o kadar :)

Sinir olayına gelince. Maalesef bu konuda aşama kaydetmiş olduğumu düşünen ben sanırım daha fazla hatta çok daha fazla çaba sarfetmem gerektiğini anladım.Olayın ne olduğunu yazmayacağım, sadece haklı durumda iken sinirlerime hakim olamayınca haksız duruma düştüğümü belirtmek istiyorum. Hatamın farkındayım. Dedim ya, eleştirildiğim zaman belki o an itiraz edebilirim. Insanız sonuçta, iyi yonlerimiz söylendiğinde seviniriz ama yanlışımızı kabul etmek istemez, hep bahane ararız. Ancak ben o an bahane arasam bile yanlız kalınca kendi kendime eleştirimi yapar, kendime kızar ve yanlışımı düzeltmeye çalışırım. Çünkü sözden çok hareketlerimle birşeyleri göstermenin daha etkili olduğuna inanırım.

Ancak şu da var ki; insanların sabır seviyeleri farklıdır. Birisi yıllarca sabır eder, birisi 1 saat. Ben bu konuda çok sabırlı olduğumu söyleyemem ve bazen olmadık anda ani çıkışlar yapabilirim. Özellikle birşeyle uğraşırken karşıma geçilip bana soru sorulması, birşeyler analtılması ve benden cevap beklenmesi bu ani çıkışlarımı tetikliyor! Bu bir özür değil biliyorum. Fakat mükemmel değiliz ki herşeyimiz çok doğru ve düzgün olsun!

Aslında artık sinirlenmelerimin çoğu yapılan haksızlıklar yüzünden. Birilerinin kendisini akıllı sanması ve sizi salak yerine koyması yüzünden. İşte bu tür haksızlıklar gördümmü (haksızlık bana olmasa bile) çok sinirleniyorum. Palyancom son zamanlarda trafikte diğer şoförlere kızmama kızıyor. Gürcistan'da trafik -çok araba olmamasına rağmen- berbat! Kurallar var ama uyan yok! Ha, ışıkta duruyorlar ama bir bakıyorsunuz birisi, geliş yolundan gaza basmış geliyor (karşı tarafta ışıkta bekliyor ya bu arada) pat önünüze geçiyor! O akıllı ya! Trafikte beklemeye hiç tahammuleri yok! Yollar arasında şehir içinde ve dışında herhangi bir teratuar yok! Ayrım sadece çizgiler ile yapılmış. Bu yuzden hiç beklemediğiniz anda geliş yolu tıkanık olduğu için sizin gidiş yolunuzdan birisinin geldiğini görebilirsiniz. Adam birde size kızıyor neden yol vermiyorsunuz diye! Bir defa boyle bir olay virajda başıma geldi de son anda kurtardım. Ah o zaman işim olmayacaktı, dönüp bizim hayatımızı riske sokan o adamı bulup ağzını burnunu kırmak vardı ya! İşte sinir anı bu oluyor :) Birilerine bazen sözlü uyarı birşey ifade etmiyor. O adama haddini bildirmezseniz o adam aynı hareketi marifetmiş gibi yapmaya devam eder. Birileri de karşısında süklüm püklüm durur laf bile diyemez! Ben duramıyorum, durmak istemiyorum!

Ataturk Havalimanında sigara içmek her kapalı alanda olduğu gibi yasak. En son 480 ytl gibi bir de cezası vardı. Birgun bagaj alım salonunda gezerken birisinin sigara içtiğini gördüm. Kendisini uyardığımda bana "gümrük müdürüyüm" dedi ve içmeye devam etti. O'nun benden farkı ne? Bu ülkenin kuralları ona ayrı bana ayrı mı? O salonda o sigarasını içerken ben nasıl olurda bir yolcuya sigara içmeyin diyebilirim ki! Zihniyet değişecek önce! Kuralları uygulatanlar kurallara uyacak ki, uygulatabilsin. Maalesef devlet biriminde çalışan pekçok kişi kendilerine verilmiş yetkileri kanundan çok kendileri için uyguluyorlar.

Konuyu sinirden açık ama nerelere geldi. Yazarken de sinirlenip kaptırmışım kendimi :) Ama geçen günkü olaydan birkez daha ders aldım. Bundan sonra önemli olan bunu uygulamada başarabilirmek. Bunu da yapacağım. Çünkü çok sevdiğim bir eşim ve inşallah yakında aramıza katılacak olan ZUZU var :) Onlar için daha sakin ve serin kanlı davranmam gerektiğinin bilincindeyim. Ama haksızlıklara karşı tepkisiz kalacak değilim. Sadece tepkim bana ve etrafımdakilere zarar verecek kadar sert olmayacak :)