YAŞAMA DAİR HERŞEY
Tuesday, August 28, 2007
Güle Güle Diktatör...
Aslında palyancom benden daha önce yazdığı için kafamda o kadar kurgu yapıp, biraraya getirdiğim tüm kelimeler ve özellikle giriş kısmı biranda uçtu :) Kaç gündür yazacaklarımı kafamda planlıyor, her seferinde ufak tefek düzeltmeler yapıyordum ama klavyenin başına geçince yazacaklarımı tamamen doğaçlamaya bırakmaya karar verdim.
1999 Aralık ayında işe başladığım zaman tanışmıştım O'nunla. Benden sadece birkaç yaş büyüktü ama iş ile ilgili pek çok şey biliyordu. Havacılığıın içinden gelmesi artı yönüydü ve haliyle konulara daha hakimdi. Fakat çalışma düzeninden dolayı ancak 3 ayda bir beraber çalışabiliyorduk. O'nunla çalışmak ayrı bir zevkti. Bir defa yaşlar yakın olduğu için kafa dengiydik ve en önemlisi bize asla müdürcülük oynamıyordu. Daima bir arkadaş, bir abi edasıyla yaklaşırdı bize/bana. Bizde asla O'na karşı saygıda kusur etmedik. İş zamanı müdür iş dışında arkadaşımdı. Çok zaman geçirdik beraber. Ailesiyle bile iç içe olmuştum.
İş hayatımız yollarımızı daha başka şekilde birleştirdi bir süre sonra. Her zaman desteklerdi beni. Hatalarımı direk yüzüme söyler, doğru yaptığım zaman daha iyi olmam için önerilerde bulunurdu. Buralara gelmemde O'nun payı çok büyüktür.
Dedim ya; hep O'nunla çalışmak isterdim diye; birgun geldi ve bana "Ben Tiflis'e gidiyorum, yanımda güveneceğim birisini istiyorum, sen gelir misin"dedi? Hiç düşünmeden "Evet" dedim. Ve Eylül 2005'te Gürcistan'da çalışmaya başladık. 2 yılın ilk yılı nerdeyse her an beraberdik. Yapacak pek çok iş vardı ve biz normalde daha fazla kişinin yapması gerekenleri 4-5 kişi başardık. Bunu asla üstüne almadı, her yerde her zaman bizi de ön planda yanında tuttu.
Üzüntülerimizi, sıkıntılarımızı, mutluluklarımızı paylaştık. Yönetici olarak sert görünse bile içinde bir çoçuğun sahip olduğu duygusallık ve şefkat vardır. Özellikle düğünümüde masa masa gezerken bana " çabuk beni geç " demesini unutmam. Çünkü biraz daha kalsam göz yaşlarını tutamayacaktı :)
Buradan gideceği kesinleştiği zaman biz pek anlayamadık gideceğini. O'da anlamadı. Taa ki o ayrılık günü yaklaşıncaya kadar. Bizden ayrılacağı için içi çok buruktu. Etrafına karşı güçlü ve metin durmaya çalışıyordu ama içindekileri ben biliyorum. Bunu ayrılmadan önce sarılışından anlamak gayet kolaydı :)
Bana iş hayatında çok şey öğrettiği gibi, iş dışındada hep yanımda oldu. Bunda sonra da olacak, bende hep O'nun yanında olacağım. Araya mesafeler girse bile sağlam dostluklar asla bozulmaz, eskimez ve bitmez.
Herşey için çok teşekkür ederim. Bana öğrettiklerin, önerilerin, tavsiyelerin için ve en önemlisi bana hep guvenip bunu her yerde anlattığın için. Senin yolundan yürüyüp, "bak diktatör ne güzel çoçuklar eğitmiş" dedirteceğim. Gerçekten yaptığımız kolay birşey değildi. Şimdi o yapının daha iyi yerlere gelmesi için uğraşıyorum ama senin emeğin asla unutulumaz.
Başarılar, mutluluklar, sevinçler ve HUZUR hep yanında olsun. Sevgiler...
NOT: Ara sıra mail atarken "tunga" diye yaz :) yoksa kimse bana böyle seslenmeyecek :)
1999 Aralık ayında işe başladığım zaman tanışmıştım O'nunla. Benden sadece birkaç yaş büyüktü ama iş ile ilgili pek çok şey biliyordu. Havacılığıın içinden gelmesi artı yönüydü ve haliyle konulara daha hakimdi. Fakat çalışma düzeninden dolayı ancak 3 ayda bir beraber çalışabiliyorduk. O'nunla çalışmak ayrı bir zevkti. Bir defa yaşlar yakın olduğu için kafa dengiydik ve en önemlisi bize asla müdürcülük oynamıyordu. Daima bir arkadaş, bir abi edasıyla yaklaşırdı bize/bana. Bizde asla O'na karşı saygıda kusur etmedik. İş zamanı müdür iş dışında arkadaşımdı. Çok zaman geçirdik beraber. Ailesiyle bile iç içe olmuştum.
İş hayatımız yollarımızı daha başka şekilde birleştirdi bir süre sonra. Her zaman desteklerdi beni. Hatalarımı direk yüzüme söyler, doğru yaptığım zaman daha iyi olmam için önerilerde bulunurdu. Buralara gelmemde O'nun payı çok büyüktür.
Dedim ya; hep O'nunla çalışmak isterdim diye; birgun geldi ve bana "Ben Tiflis'e gidiyorum, yanımda güveneceğim birisini istiyorum, sen gelir misin"dedi? Hiç düşünmeden "Evet" dedim. Ve Eylül 2005'te Gürcistan'da çalışmaya başladık. 2 yılın ilk yılı nerdeyse her an beraberdik. Yapacak pek çok iş vardı ve biz normalde daha fazla kişinin yapması gerekenleri 4-5 kişi başardık. Bunu asla üstüne almadı, her yerde her zaman bizi de ön planda yanında tuttu.
Üzüntülerimizi, sıkıntılarımızı, mutluluklarımızı paylaştık. Yönetici olarak sert görünse bile içinde bir çoçuğun sahip olduğu duygusallık ve şefkat vardır. Özellikle düğünümüde masa masa gezerken bana " çabuk beni geç " demesini unutmam. Çünkü biraz daha kalsam göz yaşlarını tutamayacaktı :)
Buradan gideceği kesinleştiği zaman biz pek anlayamadık gideceğini. O'da anlamadı. Taa ki o ayrılık günü yaklaşıncaya kadar. Bizden ayrılacağı için içi çok buruktu. Etrafına karşı güçlü ve metin durmaya çalışıyordu ama içindekileri ben biliyorum. Bunu ayrılmadan önce sarılışından anlamak gayet kolaydı :)
Bana iş hayatında çok şey öğrettiği gibi, iş dışındada hep yanımda oldu. Bunda sonra da olacak, bende hep O'nun yanında olacağım. Araya mesafeler girse bile sağlam dostluklar asla bozulmaz, eskimez ve bitmez.
Herşey için çok teşekkür ederim. Bana öğrettiklerin, önerilerin, tavsiyelerin için ve en önemlisi bana hep guvenip bunu her yerde anlattığın için. Senin yolundan yürüyüp, "bak diktatör ne güzel çoçuklar eğitmiş" dedirteceğim. Gerçekten yaptığımız kolay birşey değildi. Şimdi o yapının daha iyi yerlere gelmesi için uğraşıyorum ama senin emeğin asla unutulumaz.
Başarılar, mutluluklar, sevinçler ve HUZUR hep yanında olsun. Sevgiler...
NOT: Ara sıra mail atarken "tunga" diye yaz :) yoksa kimse bana böyle seslenmeyecek :)
15 Comments:
Sevdiğin, değer verdiğin ve böylesine "dost" olduğun birinden ayrılmak, eminim çok zor olmuştur. Dilerim kader yine yollarınızı bir yerlerde kesiştirsin... Allah kavuştursun.:)
ben demedim mi askımın anltacak daha cook şeyi var diye :))
ama dur bir dakika.. ben burdan neler ögreniyorum!? sen simdi hiç düşünmeden evet mi edin buralara gelmek için.. ama ben oralarda yalnız kaldım 6 ay!! ama haksızlık bu öyle değil mii :)))
Aşkım; o kadar derine girip okuyucu sıkmak istemedim :) Yoksa elbetteki herşeyi düşündüm ;) Seni tam bulmuşken o ayrılık ne kadar zor gelmişti bana hatırlasana ;)
Fikriminincegülü; Yaşam boyle, özellikle iş hayatında bazen olabilecekleri engelleyemiyorsun. Herşeyi hayırlısı diyelim en iyisi :)
Yaa, uff yaa dun palyanco bugun sen, kardesim beni aglatmaya mi calisiyorsunuz bakiim!!
Diktator bugun buraya geliyor, aslinda kurtulduk diye gobek atiyosunuz biliyorum. Bizim basimiza yolladiniz diye seviniyorsunuz dimi:)))
Cadı Hanım, o bir kere işletmeci, yani oyle tozlu şantiye ortamında olmayacak :) Siz onunla ancak iki yıl sonra şantiye bittikten sonra çalışırsınız :):)
gördünmü bak palyanço adam direk "evet" demiş sonra da kıvırmış yok zor gelmişmiş de bilmem ne..seni oraya götürmeyi baştan koymuş o kafasına..uyuz işte ne olucak..?
hayatında böyle bir insan olduğu için çok şanslısın bence..eminim o da senin yaptıklarına bakıp şimdi ve ileride müthiş gurur duyacaktır:)
Aranızdan uzaklaştırmak için en iyi yol buydu :)
bencilsin oğlum sen işte..kızı aldın götürdün..kapadın oraya..aramızdan götürmek içinmişmiş..ben yine gelicem bekle sen:))))
o zaman hemen turkiye ile burası arasında bir kriz yaratalımda kapasınlar tum ulaşımı :)
o biraz zor canım..biliyosun uçakta yer olmadığı zaman bile nasıl gelebileceğimi..ben tüm ulaşımı sağlarım sen merak etme:))))
Lütfen konuyu dağıtmayalım :) Yazılan yazıya uygun yorumlar yapalım :)
hahahah:))) ya ben süperimmm..ben yazına uygun yorum yaptım ki..en başında konuyu saptıran sensin:))
Ya allah'ım ya! Ya sabır!
Aslinda bir dostun ve bir ogreticinin arkasindan yazabilecek en muthis kelimeleri secip yazmisin. ama ben ogreticiden cok senin yureginden etkilendim. Sen ne koca yurekli bir adamsin Andy..
Koyubeyaz; bu harika yorumun için çok teşekkür ederim :)
Post a Comment
<< Home